23 de septiembre de 2008

LEÓN, DESCANSA EN PAZ

Mi querido León...Aún recuerdo el día en que nos llamaron para ir a buscarte. Los niños te tiraban piedras, los mayores te pegaban con palos por refugiarte en sus portales cuando llovía, la gente te rechazaba y te gritaba apartándote de su lado como si tuvieras la peste. Sólo una vecina se compadeció de tí y nos llamó pidiendo auxilio. Cuando te vi, me impresionó tu gran complexión, "eres un señor mastín de los pirineos" pensé " qué preciosidad de animal".Estabas atemorizado, huías de nosotras por temor a volver a ser maltratado y, finalmente, pude pincharte para dormirte y caíste en mis brazos..
Tú no lo sabes, porque dormías, pero tenías un espolón clavado en la carne de una de tus patitas, totalmente infectado. Aprovechamos la anestesia y te llevamos al veterinario para hacerte una exploración completa. Te curaron el espolón, qué dolor tan grande debía producirte y encima te pegaban y te insultaban.
Nos dijeron que eras muy viejecito, que debías rondar los 10 años y que, sin duda eras precioso...........Te llevamos al refugio y, al ponerte en tu caseta, te despertaste y me pegaste un bocado!!!!! se me puso el brazo como una mortadela!! Pobrecito León, estabas desorientado, temeroso y siempre alerta para defenderte de tus agresiones diarias! Apenas sin dientes, casi no me heriste pues sólo me marcaste, estabas aterrado..........
Con el tiempo pudimos ganarnos tu confianza, te convertiste en el símbolo de la prote y es que tú, nuestro querido León, eras el primero en darnos los buenos días. Los niños se acercaban a tí impresionados por tu aspecto y te besaban y acariciaban hasta la saciedad!! Cuánto cariño de golpe!, ¿ cómo era posible tanta felicidad?. Se turnaban para darte largos paseos, todos querían llevarte a pasear! y tú, loco de alegría, merodeabas los alrededoresde la prote junto con las niñas que te adoraban. Qué mimado estabas, siempre te caían salchichas y alguna que otra latita y es que, León, tú eras especial...
Por desgracia, te rescatamos al final de tu vida, sólo 4 añitos te hemos tenido , casi no hemos podido drisfrutar de tí pero hemos conseguido hacerte feliz el tiempo que has estado entre nosostros. La artrosis y la edad te fueron devorando y, últimamente ya no eras el mismo,tus huesos se resentían y tu enorme tamaño te dificultaba moverte como es debido.Ni la medicación podía ya paliar los efectos de tu avanzada edad .El veterinario nos auguraba lo peor y tu mirada nos suplicaba descansar, nos suplicabas que pusiéramos fin a tu sufrimiento y, al mismo tiempo, nos transmitías todo tu cariño y agradecimiento por los años vividos. Permanecimos a tu lado mientras tu vida se desvanecía, rodeado de cariño y miraste a las que sí fueron tu verdadera familia, las voluntarias y voluntarios de la protectora.Un trocito de cada uno de nosotros se ha ido contigo para siempre, jamás la prote volverá a ser lo que era, porque faltarás tú, faltará tu alegría al vernos llegar con nuestros coches, tus ganas de caminar y que las niñas te llenen de besos y caricias, tus ansias de recuperar todo el amor que nadie nunca te dió......para nosotras siempre fuiste especial y sabemos que, cuando cruces el puente del arco iris, porfin, podrás descansar en paz por siempre.
Para mi querido León en nombre de todos los voluntarios de la protectora " Amics dels animals del Segrià"

12 comentarios:

ANABEL Y FRANCISCO dijo...

que lloreraaaaaaaaaaaaaaaaa, te o juro que no pensaba que pasaria esto, el domingo lo vimos muy pachucho que no se movia de un sitio en rato, pero no imaginamos que pudiera pasar esto, que triste.... hacia poco que te conocia pero no te olvidare!!!

Anónimo dijo...

Todos lo vamos a hechar MUCHÍSSIMO de menos.

Gemma dijo...

Estic molt emocionada... quina manera de plorar!!!

No vaig tenir el plaer de coneixe'l, però per la manera que parleu d'ell estic convençuda que va ser excepcional.

Segur que ha marxat amb el bon record del molt que l'heu estimat i del feliç que ha estat a la prote amb tots vosaltres.

Nois amb la feina que feu teniu un trosset de cel reservat...

Bon viatge León!!!!

FLY dijo...

Mi querido León, sé que desde el arcoiris estás viéndonos y cuidándonos y sabes muy bien que seguirás en nuestros corazoncitos de por vida!!

Ya te echo de menos y tan solo hace un día que nos mirabas despidiendote, descansando por fin. Estabas muy mayor y ya estabas sufriendo, ahora descansas tranquilo y seguro que un sitio especial, donde tu te mereces, nuestro rey!!

TE QUEREMOS GRANDULLON!!

Texas dijo...

Es un homenaje precioso chicas! Desde donde esté os lo agradecerá y os recordará como lo que sois, unas personas excepcionales.
Un abrazo a él y a todos los que le regalásteis la felicidad que tanto ansiaba.

Anónimo dijo...

Pobre Leon, sabia que estaba malito pero no tanto.
Recuerdo que al principio, cuando lo veia me daba mucho respeto porque lo veia muy grandote.Un día decidi acercarme porque me contaron que era un encanto de perro. Dios era como un gran peluche lo podias abrazar y achuchar tantas veces como querias porque no decia nada. Que perro tan magnifico, me hubiese gustado compartir más ratos con él. Sé que siempre seguira vivo en el corazón de cada persona que le quiso.

Anónimo dijo...

Precioso perro, yo lo recuerdo un dia q se rescataron a unos cachorros en la prote,y me dijisteis q se habian ido todos a dormir con León,tan grandote y los pekeñines buscaron su proteccion y cariño.
Desde aqui un beso enorme a todos los perros q se han ido pero q nos esperan alli en el arcoiris.

Anónimo dijo...

era un gran perro con un gran corazón.Te gustaba salir a pasear y quedarte dormido en la caseta .Espero k ahora puedas descansar en paz.

Anónimo dijo...

mi qerido leon, aora por fin se q ya descansas en paz,
desde hace muxo tiempo no e tenido una llorera iwal q la q tuve xq kontigo se a ido un trozo de mi korazon, i pensar q al principio de llegar a la prote temia de acerkarte a ti x tu gran tamañoo snif se q de donde estes vas a protegernos a todos, i q nos vas a rekordar komo nosotros te rekordamos a tii

te qeremos muxooooooo nuetro kerido leon!!!

Anónimo dijo...

Jue... Pues si que sabe mal... se va a hechar mucho en falta.
aiz..TqueriaMos Muchoooo..

Anónimo dijo...

Qué bonitos comentarios para este perrito. No tuve la suerte de conocerlo y, por lo que comentáis, fue todo corazón. Un beso para ti León!

Anónimo dijo...

no te olvidaremos leon , eras un trozo de pan a pesar de tu cuerpo grandote eras un bebe,ojala los mal nacidos que te abandonaron a tu suerte sepan algun dia lo que se perdieron ,porque el tiempo que la protectora disfruto de tu compañia quedara para siempre en nuestro recuerdo .algun dia nos veremos en ese arco iris tan precioso que solo deverian disfrutar los seres vivos que verdaderamente saben amar