Se deja coger y curar, pero te sigue mirando con esos ojitos de desconfianza. Cuanto sufrimiento lleva a sus espaldas. Si nos pudiera contar quién le ha tratado así, quién le ha hecho tanto daño!! Es injusto que este tipo de personas no paguen por lo que hacen. Solo nos queda esperar que la vida misma les castigue.
Seguimos buscando una casa de acogida o adopción para él. Es un caso especial, necesita dedicación para sociabilizarlo y hacerle ver que no todo el mundo le va a hacer daño. Debe irse a una casa donde convivan con él cada día y le den mucho cariño.
Ojalá encontremos ese ángel que pueda dedicarle su tiempo, su confianza y su cariño.
Si quieres ayudarnos con COBY escribe a protectoralleida@hotmail.com
desitjo de tot cor que pugui trobar algu q el cuidi i l´estimi com es mereix,es tan tendre!!! pobret tot el q deu haber patit per estar així,espero q algu s´animi.
ResponderEliminarQué gran labor la que hacéis...
ResponderEliminarY cuánto hijo de puta sin bozal ni correa.
Ánimo Coby, eres realmente precioso!!!
ResponderEliminarQué gran desconcierto navegará por su cabecita. No entenderá por qué ahora nadie le lastima o quizá pensará: ¿cuándo empezarán a maltratarme?
ResponderEliminarNecesitará mucho tiempo y paciencia.
Un abrazo chiquitín!